Piekeren is geen hoofdzaak
Heb jij wel eens dat je heel vaak terug denkt aan een opmerking die over jou of een dierbare werd gemaakt?
Deze woorden, je hoort ze als vervelende echo’s of een vastgelopen opname telkens weer opnieuw. Er gebeurt echter meer dan alleen de woorden die je hoort. Je lijf resoneert mee of je het wilt of niet, het gebeurt.
Sommige opmerkingen kunnen je zo raken dat je ze letterlijk voelt, buikpijn, licht worden in je hoofd of mogelijk ervaar je een soort arousel door je lijft, die iedere vezel in beweging zet. Dit is een teken dat je er wat mee moet doen. De opmerking gaat je namelijk letterlijk onder de huid zitten.
We maken er een hoofdzaak van, we gaan piekeren.
Vanuit ons hoofd passen we een methode toe om de opmerking te verwerken. Dat is mooi en een goede vaardigheid, voor heel veel opmerkingen, maar niet voor diegene die je echt raken.
Piekeren
Toch gaan we piekeren en wat gebeurt er dan? Hoe sta je de volgende keer je mannetje, als het weer gebeurt?
Welke woorden ga je dan gebruiken? Welk gedrag zie je jezelf toepassen? Vele vragen en scenario’s spelen zich in je hoofd af. Ongemerkt maak je een denkbeeldig verhaal van de verschillende scenario’s. Dit verdiept zich letterlijk en figuurlijk tot op zeer gedetailleerd denkniveau.
Je gaat hoogst waarschijnlijk ook plannen. Wanneer ga ik het zeggen? Op het aanstaande feestje, vakantie of verjaardag? Tijdens de eerst volgende vergadering. Of als je toevallig diegene onder vier ogen spreekt.
Jouw denkwerk neemt uren, weken, maanden en soms zelfs jaren in beslag.
Je lichaam doet ook mee!
Wat je je mag te realiseren is dat je zenuwstelsel bij alles wat jij denkt mee voelt. Dus in de eerste plaats bij het horen van de opmerking, maar ook bij het bedenken van je weerbaarheidsmethodieken. Je zenuwstelsel is niet in staat om denkwerk te onderscheiden van de realiteit. Zodra jouw gedachten zich op iets richten, voelt je zenuwstelsel mee.
Dát betekent dat bij elke pieker-seconde je lichaam mee reageert, naast het feit dat het zenuwstelsel altijd alert blijft in het hier en nu. Omdat alle autonome functies blijven doorgaan.
Het is metaforisch wellicht uit te leggen alsof je met hoge snelheid op de snelweg rijdt en bij de elke (spitsecond gedachte) met je auto onverwachts en ongecontroleerd een inham inschuift, daarna direct weer optrekt en om de 100 meter, om de kilometer, of om de 20- 80 kilometer weer herhaald. Dat is afhankelijk hoe vaak jij piekert.
De kans is groot dat je uitgeput raakt, schade maakt, of zo gefixeerd bent op piekeren dat naasten jou gaan waarschuwen dat het zo niet verder kan.
Jouw innerlijke focus ligt niet meer op je leven, maar op de plekken waar je met je auto snel kunt inschuiven.
Dit doet piekeren met je lichaam. Je staat continue aan en onbewust switcht jouw zenuwstelsel naar het verleden, het heden en het nu, mee met je gedachten.
Je lichaam kan enkel in het nu zijn. Je zenuwstelsel behoort je lijf te bedienen, te controleren en te besturen. Het zenuwstelsel kan tijdelijk zwaarder belast worden, maar niet lange periodes aaneensluitend. Dan signaleert je lichaam aan jou, in het dagelijks leven, klachten, zie foto.
Pieker je veel?
De kans is erg groot dat je vroeg of laat chronische vermoeidheid voelt, uitgeput of opgebrand raakt.
Krijg grip op jouw pieker-gedrag. Maak van je lijf geen moordkuil. Geeft je lichaam al signalen? De kans is groot dat je zenuwstelsel overuren maakt en de disbalans doorzet en klachten veroorzaakt.
Met jezelf aan de slag gaan is het mooiste cadeau wat je jezelf kunt geven!
Wees welkom in mijn praktijk. Je ontvangt laagdrempelig handvatten waardoor je grip krijgt op jouw piekergedrag. Je gedachten worden helderder, je energie neemt toe, je leeft veel meer in congruentie met je lichaam in het hier en het nu.
De beste investering ooit! 🙏🏻
Warme groet,
Ingrid
Coach I familieopsteller
Mindsetkracht